bu aralar kendi hayatımla öyle çok meşguldümki açıkçası herkezi ihmal ettim. taşınma ,toplanma ev partisi eş çocuk ev üçgeninde sıkışıp kaldım.bugün kitapçıda dolaşırken eskiden nekadar uzun saatler kalırdım rafların arasında ,kuytu köşeler bulur ,sayfaları didik didik eder, ilgi çekici olanları ayırır , arkalarını ,ön sözlerini okurdum . şimdi nadir alışveriş merkezi ziyaretlerinde kitapçıya girsekte doğruca çocuk kitapları reyonu . hep aynı şeyler.
kendim için haftalardır belirlediğim ve yapmamaya başladığım tonlarca iç görev sürekli şiddetini artırarak içimde yankılanıyor yapmadın, atladın, başaramadııın ..geçen yazıdaki çin işkencesi seramonisi
oysa benim herkez için birşeyler yapmam lazım ama kendim için olanları yapamadan , başkalarınımı düşüneceğim? hiç demiyorum kendime!!! ama sonuç bunu gösteriyor. evet biliyorum .bir güç beni tetikleyecek ve kafamdakileri yapmak kolaylaşacak biliyorum....
arkadaşlarıma verdiğim sözleri tutmalıyım
liste yapıcam kimlere hangi sözleri verdim?
ve artık söz yoooooooooooooook
en sevmediğim tutamayacağın sözleri vermektir eskiden böyle biri değildim ben ..
ve kendim için belirlediklerimi tekrar gözden geçirmeliyim okumalıyım derinlerimdeki benlik hazinelerle dolu hepsini yüzeye çıkarmalıyım yer açmalıyım kendime zihnime berrak sayfalar olmalı gözlerimde ve kalbimde ümitlerim yeşericek içimde mevsim son bahar olsada ilk bahar çoşkusu kaplicak içimi başaracağım evet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder