7 Kasım 2007 Çarşamba

istanbul




Bu günlerde sık sık düşünüyorum ;hayat ,evlat, eş ,hayaller ,isteklerim cesaret edemediklerim ve mevsim sonbaharya ve ben istanbuldayım ya
istanbul
hep kalbime dokunur rüzgarın
yalnızlık mı beni böyle sana yaklaştıran ,kalabalığık mı bilemem.
sonunda hep senin kucağına kapanır hüzünlerim
istanbul


özlediğim o güzel kadın
beni anne gibi saran, ruhumu anlayan
benim gibi mesafeli, biraz karışık biraz dağınık, ama derinlere indikçe çözülen
elerinde büğdü ruhumun çocuk kalbi
benim gibi binlercesi
istanbul
özlediğim gibi
güzel kollarını daha sıkı sar
çok üşüdü elerim
bana biraz umut eldivenleri ör
kış öncesi kalbime yağdı kar
şömine gibi gözlerin
ısıt gözlerimi istanbul
benim gözlerimin parlağı söndü yak ışıklarını
istanbul

Hiç yorum yok: