Bu alıntının 17.10.2005 04:15:07 tarihinde İsa Kantarcı tarafından yazılan "SAÇMA İNSAN" başlıklı iletiden alındı.
orhan pamuk'un söyleşisini izledim.çocuk olsam beni ikna derdi ama ben çocuk değilim.neymiş, otuz bin şehit öldürülmüşse, karşıdan otuz bin kişi ölmüş.teröristler de mi şehit yani?bu ne saçma bir insan.orhan pamuk düşüşte. onu okuyacak adam bulamayacak bir süre sonra bu ülkede.zaten kendi de diyor, kitaplarım 33 dile çevrildi.demek istiyor ki, bu ülkede kimse okumasa da olur beni. dünyayı fethettim.idealist saçma bir insan orhan pamuk.oysa o daha ünlü olmadan onun bir kitabını almıştım, hayran olmuştum kitaba.şimdi sıfır gözümle, bir yazar nasıl saçma sapan konuşabiliyor? acaba o ağızla kaç kişiyi ikna eder burda?geçelim bunu....roman konusunda birkaç şey diyecektim...nerdeyse bütün ülke şiir yazıyor...öykü yazıyor...ikisi de kısalıktan alıyor gücünü çünkü...peki roman? kaç kişi roman yazıyor?uzun olduğu için ve büyük işçilik gerektirdiği için, bu işle ilgilenenlerin sayısı çok az,çok çok az.maddi olarak böyle bir yere gelmek de ömür alacağı için, insanlar başka işler yapıyorlar, bu işle gönülden ilgilenenler, işleriyle roman sevdalarını birlikte götürüyorlar.bu işle geçinenler ise, tanınmış olanlar, sağda solda köşeleri var,düşünün ki, ülkede dizi bolluğu var, senarist bolluğu,bir diğer alanda da bu açlık var elbette, bunca yayınevi ne basacak?tabiki iyi yazarlara ihtiyaçları var, kendini yetiştirmiş yazarlara.ilerki yıllarda, işte bu büyüme, yeni yazarlar gerektirecek.ben derim ki, bu bir meslek, bu işten para da kazanılıyor, çokları diyor kitap okunmuyor vs.... onlar yalan elbette....birçok yayınevi kuruluyor, bunlar bu işe para yatırıyor....işte en zoru, bu alanda kendini yetiştirmiş yazar bulmak, işte buna ömür harcayanlar, gayret edenler, kesinlikle yükselecek, bir büyük yayınevine girmek zor değildir, sıkı çalışanlar elbbette, para da kazanırlar, çünkü kitaplar satılıyor, yenileri basılıyor, o ünlü yazarlar bile, birden bir yere gelmiyorlar, işin içinde büyük bir emek var, elbette çevreden yardım da alıyorlar, ama emeksiz olmuyor,çilesini çekiyorlar, çekilir, benim bu yazma serüveninden çıkardığım en büyük ders: asla iyi olduğunu savunma, asla başardığını düşünme, yeni şeyler öğren...bu düşünce bana inanılmaz yol aldırdı. bunu tavsiye ederim. yazarlık, uzun vadeli bir iş, on sene yatırım yaparsınız, on beş sene sonra meyve toplarsınız, sabır, en büyük güçtür.İlk kitabım: KARMA, öykü şiir kitabıdır...benden alabilirsiniz....ya da gündüz yayınevinden..beş ytl.110 sayfa....